Prof Dr Semra Kahraman Expanding Indications for Preimplantation Genetic Testing (PGT) – Impact on ART Practices başlıklı Symposium’a davetli konuşmacı olarak katıldı ve Impact of Severe Male Infertility on Chromosomal Status and Morphokinetic Development of Embryos başlıklı konuşmayı gerçekleştirdi.
Ekim 2020
American Society of Reproductive Medicine (ASRM), Virtual Congress, 17-21 October, 2020
İstanbul Memorial Hastanesi, Tüp Bebek ve Üreme Genetiği Merkezi 17-21 Ekim tarihleri arasında düzenlenen Amerikan Üreme Cemiyeti Kongresi’nde 8 adet original oral ve poster sunum gerçekleştirildi.
Prof. Dr. Semra Kahraman, "Expanding Indications for Preimplantation Genetic Testing (PGT) – Impact on ART Practices" başlıklı Symposium’a davetli konuşmacı olarak katıldı ve "Impact of Severe Male Infertility on Chromosomal Status and Morphokinetic Development of Embryos" başlıklı konuşmayı gerçekleştirdi. Kadın yaşının 35 yaş ve altında olduğu ve şiddetli erkek infertilitesi tanımlanmış çiftlerin embriyolarındaki kromozom bozukluklarını araştıran bu çalışma 2020 yılı başında Journal of Assisted Reproduction and Genetics (JARG) te yayınlanmıştı. Sonuçlar şiddetli erkek infertilitesinde ileri kadın yaşı ekarte edildiğinde sperm parametrelerinin hem embriyoda kromozom bozukluğunu arttırdığı ve hem de embriyonun ileri gelişiminin yüksek oranda bozulduğunu göstermekte idi. Sperm yapımının ileri derecede bozulduğu azospermik olgularda (NOA) kromozom bozukluğu oranı ve embriyoların blastosist aşamasına ulaşamadan duraksaması anlamlı olarak yüksek bulundu.
Prof. Dr. Murad Başar ise "Effects of Preoperative Medical Treatment on Sperm Retrieval Rate in Primary and in Reccurent MicroTese Cases" başlıklı oral prezentasyonu gerçekleştirdi. Bu çalışmada ilk kez veya daha önce birden fazla mikro-Tese işlemi yapılmış 1148 non-obstrüktif azospermi olgusunda hormon tedavisi verilmesinin sperm elde etme oranı üzerinde bir etkisi olmadığı vurgulandı.
Doçent Dr. Beril Yüksel ise "Ovarian Reserve, Response, Blastocyst Development and Pregnancy Rates in Operated and Non-operated Endometrioma Cases: A Comparison with Age Matched UEI Cases" başlıklı poster sunumunu gerçekleştirdi. Bu çalışmada önceden opere olmuş veya olmamış 2500 endometriozis olgumuzda yaşları eşleştirilmiş unexplained infertilite olguları ile kıyaslandığında over rezerlerinin belirgin olarak azaldığı gösterildi.
Dr. Murat Çetinkaya ise "What to Advice to Patients with only one blastocyst? PGT-A or not? Outcomes of 1737 Cycles" başlıklı çalışmamızda 35 yaş üzeri olgularda sadece tek blastosist olsa dahi PGT yapılmasının yapılmayan olgulara göre gebelik oranını anlamlı bir şekilde arttırdığı gösterilmiştir.
Dr. Yücel Şahin, "Do Different LH Levels On GnRHa Trigger Day Affect The Number Of Cryopreservable Blastocyst?" çalışmamızda 2434 olguda trigger günü düşük (<1IU/mL) ve çok düşük LH (<0,5IU/mL) seviyelerinde dondurulabilecek blastosist sayısında bir azalmaya yol açmadığını ve bu nedenle OHSS riski olan olgularda trigger günü LH seviyesi dikkate alınmadan emniyetli bir şekilde kullanılabileceğini göstermiştir.
Dr. İpek Düzgüner, "Incidence of Multiple Births in Relation to Current Regulations in Turkey Regarding Embryo Transfer" başlıklı çalışmayı sundu. Embriyo transferi ile ilgili yönetmelikte özellikle blastosist dönem embriyo transferi gözönüne alındığında 35 yaş olgularda iki başarısız uygulama sonrasında iki embriyo verilmesi yerine bu olgularda tek embriyo transferi stratejisinin benimsenmesi gerekliliğine dikkat çekildi.
Dr. Umut Göktürk ise "Do Reproductive And Obstetric Outcomes After Hysterescopic Surgery For Dysmorphic Uterus Differ From Those Of Patients With Normal Uterine Cavity?" başlıklı posterde dismorfik uterus olan 126 olguda histeroskopik metroplasty sonrası gebelik seyrinin normal uterus olan kadınlarla aynı olduğunu vurguladı.
Son olarak Prof. Dr. Semra Kahraman, "Genomic Analysis Of Maternal Exomes Reveals New Candidate Genes And Pathways For The Diagnosis And Prediction Of Recurrent Preimplantation Embryo Arrest In IVF Cycles" başlıklı araştırma projesini sundu. Bu araştımada embriyoları tekrarlayan şekilde gelişim duraksaması gösteren IVF olgularında bu duruma yol açan ilgili genlerin bulunmasının tanı ve tedavideki rolü tartışıldı.
